ابلاغ سیاست های بیست گانه حوزه معاونت پرورشی
معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به ابلاغ سیاست های بیست گانه پرورشی از حقوق دانش آموزی تا رشد اخلاقی و معنوی دانش آموزان و معلمان گفت: آشنا کردن دانش آموزان با حقوق و تکالیف خود، رشد معنوی و اخلاقی معلمان و دانش آموزان و ایجاد روحیه تعهد و پرسشگری از جمله این سیاست هاست.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، حمیدرضا کفاش با اشاره به ابلاغ سیاست های پرورشی وزارت آموزش و پرورش برای سال تحصیلی جدید اظهار داشت: در این سیاست های بیست گانه بر مواردی همچون ترویج فضای اعتدال و پرهیز از قطبی شدن فضای سیاسی آموزش و پرورش، پرورش اندیشیدن درست، تقویت تفکر و قدرت نقادی و ایجاد روحیه نقد و پرسشگری در دانش آموزان، آشنا سازی دانش آموزان با حقوق و تکالیف خود و تلاش برای رشد و تعالی معنوی و اخلاقی معلمان و دانش آموزان بخشی از این سیاست های بیست گانه است.
به گفته کفاش سیاست های بیست گانه پرورشی بدین شرح است:
سیاست اول: تقویت گسترش و تعمیق انس با قران کریم و سیره پیامبر و توسعه و ترویج فرهنگ اقامه نماز در مدارس و ادارات آموزش و پرورش با حضور مستمر مدیران در نمازهای جماعت.
سیاست دوم: ترویج فضای اعتدال، تدبیر و عقلانیت و پرهیز از قطبی شدن فضای سیاسی آموزش و پرورش.
سیاست سوم: آشنا ساختن جوانان با افکار، آراء و دیدگاه های امام خمینی (ره)، مقام معظم رهبری و مبانی انقلاب اسلامی و اهتمام نسبت به معرفی منابع اصیل فرهنگی و تربیتی اسلام و ایران.
سیاست چهارم: تعمیق بینش دانش آموزان در مواجهه علمی با فرهنگ و مظاهر تمدن و تبادل اشاعه فرهنگی و تلاش در جهت آشنا ساختن آنان با جنبه های مثبت فرهنگی و تربیتی اقوام و تمدن ها و وجوه اشتراک و افتراق آنان با فرهنگ خودی.
سیاست پنجم: تشویق دانش آموزان نسبت به امر اسلام شناسی و ایران شناسی و هدایت تلاش های آنها در حوزه فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی.
سیاست ششم: تاکید بر رسالت تربیتی و علمی مراکز آموزشی و رعایت رویکرد فرهنگی و تربیتی در برنامه های آموزشی و درسی و تقدم فعالیت های پرورشی در تمام فعالیت ها.
سیاست هفتم: به کارگیری شیوه های آموزشی جدید مبتنی بر پرورش اندیشیدن درست، منطقی و آزاد و پاسخ منطقی به سوالات و ابهامات و تقویت تفکر و تعقل و قدرت تعالی و انتخاب در عرصه تلاقی و تعارض افکار و ایجاد روحیه تعهد و پرسشگری.
سیاست هشتم: رصد مستمر جریان های فرهنگی نوپدید در سطح جهانی، ملی، استانی و منطقه ای، مهندسی منطبق با یافته های پژوهش و شناسایی ظرفیت ها و استعدادهای موجود، نیاز سنجی و بررسی تقاضاهای فرهنگی و هنری دانش آموزان و پاسخگویی مناسب به آنها به منظور رشد و شکوفایی ذوق و استعدادهای فرهنگی و هنری و تقویت روحیه نشاط و شادابی در دانش آموزان.
سیاست نهم: تقویت مطالعه مفید و تقویت نهضت کتابخوانی در مدارس و فراهم آوردن شرایط و امکانات کافی برای مطالعه، تحقیق و پژوهش.
سیاست دهم: معرفی هنر اصیل و سازنده به دانش آموزان.
سیاست یازدهم: اجرای نظام جامع خدمات نوین راهنمایی و مشاوره و گسترش مراکز مشاوره و راهنمایی دانش آموزی.
سیاست دوازدهم: فراهم آوردن امکان حضور فعال و مشارکت دانش آموزان در برنامه ها و فعالیت های فرهنگی و آشنا کردن دانش آموزان با حقوق و تکالیف خود و اصلاح نگرش جامعه مبنی بر اعتماد و باور داشتن به توانایی ها و شایستگی های نسل جوان و نوجوان.
سیاست سیزدهم: اهتمام بر ارتقاء معرفت و بصیرت دینی برای رشد و تعالی معنوی و اخلاقی معلمان و دانش آموزان، تلاش برای ارتقاء معنوی خانواده ها و توجه به تربیت فردی و خانوادگی دانش آموزان و برقرای ارتباط مستمر بین مدرسه و خانواده و ایجاد بستر مناسب به منظور آموزش و ترویج سبک زندگی اسلامی و ایرانی.
سیاست چهاردهم: توجه و برنامه ریزی برای ارتقای تربیت عقلانی و رشد بینش دینی، سیاسی و اجتماعی دانش آموزان و اهتمام به جامعه پذیری برای تحکیم وحدت و همبستگی ملی، وطن دوستی و مقابله هوشمندانه با تهاجم فرهنگی و جنگ دشمن و پاسداشت استقلال، آزادی، مردم سالاری دینی و منافع ملی و ایفای نقش مربیان و معلمان.
سیاست پانزدهم: تقویت و اهتمام به آموزش مربیان پرورشی و معلمان در راستای تقویت مهارت های تربیتی و فرهنگی و توسعه اردوهای دانش آموزی.
سیاست شانزدهم: تقویت حمایت و پشتیبانی از تشکل های دانش آموزی، ایجاد هماهنگی در فعالیت های تربیتی مدارس و جلوگیری از دخالت اشخاص و تشکل ها.
سیاست هفدهم: برنامه ریزی مناسب برای غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان و گسترش فعالیت های فوق برنامه مدارس و فضاهای پرورشی و فرهنگی درون و برون مدرسه ای.
سیاست هجدهم: بهینه سازی فضا و تجهیزات فضاهای پرورشی با تاکید بر فناوری اطلاعاتی و ارتباطی و فراهم کردن زمینه استفاده بهینه از آموزش های مرتبط با فناوری های نوین و استفاده حداکثری از شیوه های غیر مستقیم آموزشی و تربیتی به جای شیوه های مستقیم و ارائه الگوهای مناسب برای اقشار مختلف مخاطبان به ویژه کودکان و نوجوانان و جوانان در برنامه های مختلف.
سیاست نوزدهم: استفاده بهینه از ظرفیت سازمان دانش آموزی به عنوان یک تشکیلات تربیتی برای تربیت تشکیلاتی دانش آموزان.
سیاست بیستم: استقرار نظام جامع رصد، نظارت و ارزیابی و تضمین کیفیت فعالیت های پرورشی
